Tekst: Hannah Mutsaerts

Beste Tweede Kamer,

Na het ondergaan van een zwaar verkeersongeval (als fietser geschept door een auto waarbij mijn fiets in tweeën brak en ik door de lucht gekatapulteerd werd en vervolgens met mijn hoofd op het asfalt landde) en een revalidatie van 9 maanden, heb ik jaren last gehad van ‘vage‘ klachten, waar de reguliere zorg geen passende behandeling voor had. Met name whiplash, geheugenverlies, concentratiestoornissen en als jurist niet meer mijn werk kunnen uitvoeren, waren een groot probleem.

Binnen de reguliere zorg, waar ik groot respect voor heb, ligt de nadruk op het ‘fixen‘ van de fysieke klacht. Daar is de reguliere zorg heel goed in, maar we bestaan als mens niet alleen uit ons lichaam. We zijn geen machine waar je een schroefje in vervangt. We zijn een complex geheel van een fysieke, emotionele, energetische laag en mentale laag waar een ziel zijn uitdrukking in probeert te vinden. Dit is het uitgangspunt bij de meeste alternatieve vormen van zorg.

Dit fietsongeval heeft 20 jaar geleden plaatsgevonden. Acht jaar voorafgaand aan dit ongeval heb ik een ander ernstig ongeval gehad waarbij ik verdronken ben in zee en een bijna-doodervaring heb gehad, waardoor ik zeer intens en duidelijk heb ervaren dat we meer zijn dan ons fysieke jasje.

Omdat klachten bleven aanhouden ondanks de reguliere zorg (fysiotherapie, manuele therapie, ergotherapie, psycholoog) die ik onderging, ben ik wegen binnen de alternatieve zorg gaan bewandelen zoals osteopathie, energetisch werk, acupunctuur, shiatsu therapie. Binnen de alternatieve zorg bestaat er, zoals hierboven aangegeven, een andere kijk op ziek zijn en heling dan binnen de reguliere zorg.

“Als ik deze weg zelf niet had bewandeld was ik waarschijnlijk nog steeds een belasting voor de reguliere zorg geweest”

De waarde voor mij van een bredere kijk naar mijn klachten bestaat erin dat ik werkelijk moest gaan voelen wat er was gebeurd (in plaats van analytisch zo goed mogelijk de oplossing bedenken), dat ik emoties moest verwerken, op zoek moest naar nieuwe betekenis in mijn leven, en (wat zeer belangrijk is geweest) dat ik zelf verantwoordelijkheid moest gaan nemen voor mijn klachten en problemen.

Dit zijn aandachtspunten waar, binnen de reguliere zorg geen aandacht voor is. Dat is goed, want de reguliere zorg heeft haar eigen kwaliteiten. Maar als we patiënten met hun klachten in Nederland echt serieus willen nemen en werkelijk gezond willen laten worden, waardoor het gelukkige mensen worden die weer een bijdrage kunnen leveren aan de samenleving, dan is naar mijn idee een samenwerking met de alternatieve zorg onontbeerlijk. En moeten we de naam ‘alternatief ‘vervangen door ‘complementair’. Alleen dan is een goede integrale zorg in Nederland mogelijk.

De zelfredzaamheid, de kracht, de heling, het zelfinzicht, die gedurende de jaren van (complementaire) heling zijn ontstaan hebben mij tot een ander mens gemaakt. Momenteel werk ik zelf als yogadocent en shiatsu therapeut om andere mensen een bredere vorm van heling te bieden die tot meer levensvreugde en mogelijkheden reikt.

Als ik deze weg zelf niet had bewandeld was ik waarschijnlijk nog steeds een belasting voor de reguliere zorg geweest en had ik een uitkering moeten aanvragen omdat ik niet (volledig) in staat was geweest om te werken. Ik was een belasting in plaats van een verrijking voor de samenleving geweest.

Nu voel ik me veel meer verrijkt, bezit meer veerkracht, ben weer in staat om volledig te werken en ben een gelukkiger mens dan daarvoor.

Met hartelijke groet,

Hannah Mutsaerts

 


Dit artikel wordt u aangeboden door Shiatsu Vereniging Nederland.
Logo SVN